ไม่ท้อ ไม่ถอย เดินหน้า ต่อไป ตามความเชื่อ ตามความฝัน ยังไงก็สำเร็จ

วันพุธที่ 21 มีนาคม พ.ศ. 2555

เป้าหมายในชีวิต หลุดพ้นจากมนุษย์เงินเดือน

ผมเริ่มทำงานเป็นมนุษย์เงินเดือน ตั้งแต่ อายุ 22 ปี จบวิศวกร จากมหาวิทยาลัยต่างจังหวัดแห่งหนึ่ง เข้ามาหางานทำในกรุงเทพ ตั้งแต่ปี 2007 ตอนที่ผมนั่งเขียนบทความนี้ ปี 2012 รวมระยะเวลาในการทำงาน มนุษย์เงินเดือนแล้ว 5 ปี กว่าๆ

เริ่มจากพื้นฐานครอบครัวเป็นเด็กบ้านนอก จากต่าง จังหวัด พ่อ แม่ มีอาชีพ เกษตรกรรม มีน้อง 2 คน
ได้เรียนมหาวิทยาลัย เพราะสอบโควต้า ได้ และยืมกองทุน กู้ยืม เพื่อการศึกษาในการเรียน

หลังจากจบ ก็ได้ทำงานเลย ทำงาน ส่งเงินให้พ่อ แม่ และ น้องที่ยังเรียนอยู่ วนอยู่อย่างนี้ เป็นเวลา 5 ปีแล้ว
จนปีนี้ ที่ผมเขียน น้องผมจะเรียนจบกันหมดแล้ว ผมจะได้มีโอกาสเก็บเงิน สร้างตัว เอง สร้างฐานะ สร้างครอบครัว ของผมเองซะที หลังจากที่เหนื่อยจากการทำงาน หาเงินส่งน้องๆ ส่งพ่อแม่ มาตั้ง 5 ปี ผมบอกกับ พ่อแม่ ของผมว่าผมอยากมีครอบครัว บ้าน รถ เงินเก็บ

ระหว่างที่ผมทำงานตลอด 5 ปี ผมมองหาและศึกษาหาความรู้ตลอดเวลา กลับมาก็ทำงานที่หอ (ก่อนหน้านี้ผมเช่าหอพัก) ปีนี้ ผมได้ทำเป้าหมายน้อยสุด ของผมเองที่สามารถทำได้คือ การซื้อคอนโด มือสอง ของตัวเอง ซึ่งเป็นน้ำพัก น้ำแรงของผมเอง อย่างน้อยผมสามารถซื้อด้วยตัวของผมเองได้ โดยไม่ได้พึ่งใคร ผมสร้างมาคนเดียวโดยทั้งหมด ปี 2012 เป้าหมายแรกผมอย่างน้อยก็สำเร็จแล้ว
1. หมดภาระเรื่องส่งน้องๆ 2 คนเรียน จนจบระดับมหาวิทยาลัย
2. มีที่อยู่มีบ้าน ของตัวเอง เป็นคอนโด มือสอง ที่ผมซื้อเอง
ซึ่งเป้าหมายถัดไปของผมก็คือ การมีธุรกิจเป็นของตัวเอง สร้างรายได้ หลุดพ้นจากวงจรของมนุษย์เงินเดือนเสียที

เอาไว้แค่นี้ก่อนนะครับ ไว้ผมมาเล่ากันต่อ ว่าเส้นทางชีวิตของผมจะเป็นอย่างไร ต่อไป ซึ่งเวลาที่ผมนั่งเขียนบทความอยู่ตอนนี้ ไม่รู้ว่าอีก 5 ปี หรือ 10 ปี ชีวิตผมจะไปอยู่ตรงไหน ยังไม่รู้เลยครับ

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น